| Buona navigazione con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Coniugazione di: interquiesco, interquiescis, interquievi, interquietŭm, interquiescĕre coniugazione: 3 - intransitivo - attiva (Ita) = riposare, intr., (eng) = rest between periods of activity, pause, cease temporarily,   (esp) = descansar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego interquiesco tu interquiescis ille interquiescit nos interquiescīmus vos interquiescītis illi interquiescunt | Io riposo Tu riposi Egli/Ella/Esso riposa Noi riposiamo Voi riposate Essi/Esse/Loro riposano |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| ego interquiescēbam tu interquiescēbas ille interquiescēbat nos interquiescebāmus vos interquiescebātis illi interquiescēbant | Io riposavo Tu riposavi Egli/Ella/Esso riposava Noi riposavamo Voi riposavate Essi/Esse/Loro riposavano |
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| ego interquievi tu interquievisti, interquiesti... ille interquievit nos interquievĭmus vos interquievistis, interquiestis... illi interquievērunt, interquiērunt, interquievere... | Io riposai Tu riposasti Egli/Ella/Esso riposò Noi riposammo Voi riposaste Essi/Esse/Loro riposarono |
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| ego interquievi tu interquievisti, interquiesti... ille interquievit nos interquievĭmus vos interquievistis, interquiestis... illi interquievērunt, interquiērunt, interquievere... | Io ho riposato Tu hai riposato Egli/Ella/Esso ha riposato Noi abbiamo riposato Voi avete riposato Essi/Esse/Loro hanno riposato |
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| ego interquievĕram, interquiĕram... tu interquievĕras, interquiĕras... ille interquievĕrat, interquiĕrat... nos interquieverāmus, interquierāmus... vos interquieverātis, interquierātis... illi interquievĕrant, interquiĕrant... | Io avevo riposato Tu avevi riposato Egli/Ella/Esso aveva riposato Noi avevamo riposato Voi avevate riposato Essi/Esse/Loro avevano riposato |
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| ego interquievi tu interquievisti, interquiesti... ille interquievit nos interquievĭmus vos interquievistis, interquiestis... illi interquievērunt, interquiērunt, interquievere... | Io ebbi riposato Tu avesti riposato Egli/Ella/Esso ebbe riposato Noi avemmo riposato Voi aveste riposato Essi/Esse/Loro ebbero riposato |
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego interquievĕram, interquiĕram... tu interquievĕras, interquiĕras... ille interquievĕrat, interquiĕrat... nos interquieverāmus, interquierāmus... vos interquieverātis, interquierātis... illi interquievĕrant, interquiĕrant... | Io avevo riposato Tu avevi riposato Egli/Ella/Esso aveva riposato Noi avevamo riposato Voi avevate riposato Essi/Esse/Loro avevano riposato |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| ego interquiescam tu interquiesces ille interquiescet nos interquiescēmus vos interquiescētis illi interquiescent | Io riposerò Tu riposerai Egli/Ella/Esso riposerà Noi riposeremo Voi riposerete Essi/Esse/Loro riposeranno |
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| ego interquievĕro, interquiĕro... tu interquievĕris, interquiĕris... ille interquievĕrit, interquiĕrit... nos interquieverĭmus, interquierĭmus... vos interquieverĭtis, interquierĭtis... illi interquievĕrint, interquiĕrint... | Io avrò riposato Tu avrai riposato Egli/Ella/Esso avrà riposato Noi avremo riposato Voi avrete riposato Essi/Esse/Loro avranno riposato |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| ego interquiescam tu interquiescas ille interquiescat nos interquiescāmus vos interquiescātis illi interquiescant | Io riposi Tu riposi Egli/Ella/Esso riposi Noi riposiamo Voi riposiate Essi/Esse/Loro riposino |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| ego interquiescĕrem tu interquiescĕres ille interquiescĕret nos interquiescerēmus vos interquiescerētis illi interquiescĕrent | Io riposassi Tu riposassi Egli/Ella/Esso riposasse Noi riposassimo Voi riposaste Essi/Esse/Loro riposassero |
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| ego interquievĕrim, interquiĕrim... tu interquievĕris, interquiĕris... ille interquievĕrit, interquiĕrit... nos interquieverĭmus, interquierĭmus... vos interquieverĭtis, interquierĭtis... illi interquiev;ĕrint, interqui;ĕrint... | Io abbia riposato Tu abbia riposato Egli/Ella/Esso abbia riposato Noi abbiamo riposato Voi abbiate riposato Essi/Esse/Loro abbiano riposato |
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego interquievissem, interquiessem... tu interquievisses, interquiesses... ille interquievisset, interquiesset... nos interquievissēmus, interquiessemus... vos interquievissētis, interquiessetis... illi interquievissent, interquiessent... | Io avessi riposato Tu avessi riposato Egli/Ella/Esso avesse riposato Noi avessimo riposato Voi aveste riposato Essi/Esse/Loro avessero riposato |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| ego interquiescĕrem tu interquiescĕres ille interquiescĕret nos interquiescerēmus vos interquiescerētis illi interquiescĕrent | Io riposerei Tu riposeresti Egli/Ella/Esso riposerebbe Noi riposeremmo Voi riposereste Essi/Esse/Loro riposerebbero |
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| ego interquievissem, interquiessem... tu interquievisses, interquiesses... ille interquievisset, interquiesset... nos interquievissēmus, interquiessemus... vos interquievissētis, interquiessetis... illi interquievissent, interquiessent... | Io avrei riposato Tu avresti riposato Egli/Ella/Esso avrebbe riposato Noi avremmo riposato Voi avreste riposato Essi/Esse/Loro avrebbero riposato |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| interquiesce interquiescite Futuro interquiescito interquiescito interquiescitote interquiescunto | riposa riposate riposerai riposerà riposerete riposeranno |
| INFINITO | |
| Presente | |
| interquiescĕre | riposare |
| INFINITO | |
| Perfetto | |
| interquievisse, interquiesse... | avere riposato |
| INFINITO | |
| Futuro | |
| interquieturum esse, interquieturam esse, interquieturum esse, interquieturos esse, interquieturas esse, interquietura esse... | essere per riposare |
| GERUNDIO | |
| interquiescendi, interquiescendo, interquiescendum, interquiescendo... | di riposare ad a riposare riposare da, con.. riposare |
| SUPINO | |
| interquietŭm | a/ad riposare |
| PARTICIPIO | significato |
| Presente | che riposa |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.interquiescens Gen.interquiescentis Dat.interquiescenti Acc.interquiescentem Voc.interquiescens Abl.interquiescente, interquiescenti... | interquiescentes interquiescentium interquiescentibus interquiescentes interquiescentes interquiescentibus |
| Femminile | |
| Nom.interquiescens Gen.interquiescentis Dat.interquiescenti Acc.interquiescentem Voc.interquiescens Abl.interquiescente, interquiescenti... | interquiescentes interquiescentium interquiescentibus interquiescentes interquiescentes interquiescentibus |
| Neutro | |
| Nom.interquiescens Gen.interquiescentis Dat.interquiescenti Acc.interquiescens Voc.interquiescens Abl.interquiescente, interquiescenti... | interquiescentia interquiescentium interquiescentibus interquiescentia interquiescentia interquiescentibus |
| PARTICIPIO | significato |
| Futuro | che riposerà |
| Maschile | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.interquieturus Gen.interquieturi Dat.interquieturo Acc.interquieturum Voc.interquieture Abl.interquieturo | interquieturi interquieturorum interquieturis interquieturos interquieturi interquieturis |
| Femminile | |
| Nom.interquietura Gen.interquieturae Dat.interquieturae Acc.interquieturam Voc.interquietura Abl.interquietura | interquieturae interquieturarum interquieturis interquieturas interquieturae interquieturis |
| Neutro | |
| Nom.interquieturum Gen.interquieturi Dat.interquieturo Acc.interquieturum Voc.interquieturum Abl.interquieturo | interquietura interquieturorum interquieturis interquietura interquietura interquieturis |
| Coniugazione di: interquiescitur, interquiescebatur, interquietum est, - , coniugazione: 3 - intransitivo - Impersonale (Ita) = riposare, intr., (eng) = rest between periods of activity, pause, cease temporarily,   (esp) = descansar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| interquiescitur | si riposa |
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| interquiescebatur | si riposava |
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| interquietum est | si riposò |
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| interquietum est | è riposato |
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| interquietum erat | era riposato |
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| interquietum est | fu riposato |
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| interquietum erat | era riposato |
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| interquiescetur | si riposerà |
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| interquietum erit | sarà riposato |
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| interquiescatur | si riposi |
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| interquiesceretur | si riposasse |
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| interquietum sit | abbia riposato |
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| interquietum esset | fosse riposato |
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| interquiesceretur | si riposerebbe |
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| interquietum esset | avrebbe riposato |